TECHNIKI PLASTYCZNE

 Rysowaniem ołówkiem jest technika najbardziej powszechna, przede wszystkim na dostępność narzędzia, jakim jest ołówek, równocześnie jest to technika najtrudniejsza. Kreska rysowana ołówkiem jest nikła. Przez przyciśniecie ołówka do papieru można osiągnąć kreskę nieco mocniejsza w walorze, ale tylko do pewnych granic. Gdy za mocno przyciśnie się ołówek do papieru, tworzą się w nim rowki,co wygląda już bardzo brzydko.

Rysowanie węglem. Do rysowania węglem najlepsze są papiery o powierzchni szorstkich. Do tego celu nadają się bardzo papiery pakowe szare lub białe o dużych formatach. Przy rysowaniu węglem można uzyskać kreski o rożnych walorach od jasnoszarej do czarnej. Jeżeli kawałek węgla będziemy posuwać po papierze tak, by dotykał go cała swa powierzchnia, uzyskamy płaszczyzny szare i czarne, zależne od siły przycisku. Poczałkowo należny rysować bardzo lekko. Niepotrzebne linie sadza się wtedy łatwo usunąć. Rysunku węglem nie ściera się gumka. Przy końcu pracy można zetrzeć to, co jest zbędne, kawałkiem ugniecionego świeżego chleba. Rysunek węglem trzeba utrwalić, ponieważ węgiel nie trzyma się wystarczająco powierzchni papieru. Najprostsze jest utrwalenie ustnym lub rzecznym rozpylaczem, takim jak do wody kolońskiej.

Rysowanie piórkiem najlepiej na gładkim papierze.Rysując piórkiem nie trzeba naśladować pędzla,który służy przecież do malowania. Rysować przecież trzeba wprost, bez uprzedniego szkicowania ołówkiem . Piórkiem z łatwością można rysować długie linie proste i faliste, łuki i koła. Można tez rysować bardzo drobne formy .

Kredki świecowe .Gdy położymy  kawałek kredki świecowej na papiarze i będziemy nią suwać, uzyskamy zamalowaną płaszczyznę.  Można wiec powiedzieć, ze kredkami świecowymi maluje się na sucho. Nie szkodzi jak się połamią. Każdym kawałkiem można malować. Można tez nakładać jedna warstwę kredki na druga. Kredki świecowe nadają się również do technik mieszanych, do wzmocnienia lub zagęszczenia płaszczyzn pokrytych farba kryjącą lub akwarela.

Malowanie akwarelą. Akwarela maluje się szybko i lekko, farba nie powinna być gęsta. Przy malowaniu akwarela trzeba się starać kłaść od razu właściwa plamę bez poprawiania czy zmywania. Przed malowaniem można bardzo lekko naszkicować ołówkiem ogólne zarysy całej kompozycji .Nie należny malować pędzlem na pół suchym. Sama nazwa tej techniki (od łacińskiego słowa ,,aqua,, -woda ) wskazuje, ze woda jest tu jednym z głównym składnikiem.

Malowanie farbą plakatową na szkle Łatwo dostępnym i gotowym do ekspozycji szkłem jest antyrama. Przed malowaniem na szkle dobrze jest wykonać projekt kompozycji i opracować go kolorystycznie. Nie zapominamy oczyścić szkła wodą z mydłem lub denaturatem w celu odtłuszczenia powierzchni. Specyfika tej techniki wymaga również kolejności nakładania plam barwnych. Musimy pamiętać aby namalować najpierw wszystkie szczegóły, a na samym końcu to, co jest na najdalszym planie ekspozycji gdyż właściwy obraz będzie odwrócony. I tak np.: malując kolorowego ptaka najpierw namalujemy jego barwne piórka, a następnie po wyschnięciu farby zamalowujemy całego ptaka np. na żółto.
Wyklejanka z papierowych wałeczków Przystępując do wykonania prac plastycznych tą techniką wykonujemy rysunek (projekt) ołówkiem, najlepiej na cienkiej tekturze. Następnie ucinamy paski bibuły o szerokości 1,5 cm do 2 cm. Każdy pasek zwijamy w wałeczek, skręcając go palcami, które przesuwamy wzdłuż paska. Powstają w ten sposób papierowe sznurki. Oczywiście przed przystąpieniem do wyklejania kompozycji należy przygotować większą ich liczbę o odpowiednich długościach i różnych wcześniej wybranych kolorach. Wybrane fragmenty szkicu smaruje się klejem a następnie wypełnia pole przygotowanymi sznurkami. Przykłada się je gęsto obok siebie równolegle bądź spiralnie. Wykonanie takiej pracy jest czasochłonne, ponieważ należy wykonać ją dokładnie, starannie, estetycznie. Powstała bogata faktura płaszczyzny daje ciekawy efekt. Wycinanka ze szmatek. Wykonuje je się podobnie jak wycinankę z papieru, tzn. z odpowiednio dobranych szmatek wycina się całe kształty lub ich części i nalepia na karton lub tekturkę.
KOLAŻ Kompozycja z różnych materiałów, tworzyw, przedmiotów wykorzystująca fakturę, dowodząca pomysłowości i bogatej wyobraźni małego twórcy. Przybory, materiały wykorzystane w tej technice to różne gatunki papieru, ścinki tkanin, filc, pasmanteria, skrawki skóry, sznurki, patyczki, kamyki, muszle, suszone elementy flory, cienkie blaszki, druciki, folia aluminiowa itp. W związku z takim bogactwem materiałów podkład musi być twardszy niż do malowania farbami. Analiza zebranych skarbów do kompozycji obrazu pobudza wyobraźnię, podsuwa pomysły i sposób realizacji. Należy pamiętać, że nie możemy użyć nadmiernej ilości tworzyw, ponieważ powstaje bałagan i praca gubi czytelność.
Płaskorzeźba z plasteliny Technika rzeźbiarska wykonywana z łatwo dostępnego materiału jakim jest plastelina. Prace będziemy wykonywać na cienkiej sklejce lub tekturze. Podkład do wykonania płaskorzeźby robimy z plasteliny, rozcierając ją na całej powierzchni podłoża. Można mu nadać rozmaitą fakturę palcami, nożem, łyżką, wykałaczką, grzebieniem itp. Następnie z plasteliny toczymy wałeczki, kuleczki i zapełniamy nimi powierzchnię modelowanych kształtów. Można urozmaicić przyklejone formy dekoracyjnymi kropkami, zygzakami, liniami, pieczątkami z dostępnych wokół nas materiałów.